Inxección e distribución de gas renovable na rede de Nedgia

Trátase dun fito na distribución de gas natural no noso país, xa que foi a primeira vez que se inxectaba gas renovable na rede de distribución, que serviu para desenvolver o sistema de certificados de orixe para gas renovable en España para avanzar no cumprimento dos obxectivos medioambientais de descarbonización propostos por Europa no 2030.

Na EDAR de Butarque, que está xestionada polo Canal de Isabel II, NEDGIA instalou un módulo de produción de biometano (gas renovable) que purifica o biogás procedente da valorización dos residuos da estación depuradora de augas residuais (proceso de upgrading) e outro para inxectar o biometano producido na súa rede de distribución de gas natural. Ademais, alimentado pola rede de distribución de NEDGIA nese punto, o proxecto tamén inclúe un surtidor de recarga de gas natural comprimido (GNC) para vehículos, xestionado por Naturgy.

Para o director do Consorcio Europeo ECO-GATE, David Fernández, “o biometano é o vector enerxético que máis contribúe á economía circular e pode solucionar o problema do almacenamento da produción intermitente doutras enerxías renovables”, pero engade que “é necesario contar co apoio da Administración para desenvolver o mercado do biometano con mecanismos de soporte económico/financeiros e o impulso dos certificados de orixe para gas renovable que xa existen noutros países”.

Co desenvolvemento deste innovador proxecto na EDAR de Butarque, o consorcio europeo ECO-GATE ten catro obxectivos:

1. A produción de biometano a partir dun biogás xerado pola valorización dun residuo.
2. A inxección do biometano producido na rede de distribución de gas natural propiedade de NEDGIA, para a súa distribución ata o punto de consumo final.
3. Desenvolvemento do mercado de certificados de orixe de gas renovable en España.
4. Demostración de uso eficiente e ecolóxico do gas renovable en aplicacións de mobilidade terrestre.

Mesmas aplicacións que o gas natural

O biometano, como gas renovable, é un combustible neutro en emisións de CO₂ que se xera a través dos procesos de degradación da materia orgánica. Desta forma, residuos urbanos, agrícolas, gandeiros ou forestais, augas residuais etc., unha vez tratados, transfórmanse nun gas verde, unha enerxía totalmente intercambiable polo gas natural; deste xeito, pode distribuírse a través dos máis de 87.000 quilómetros da infraestrutura gasista que existe no noso país e empregarse coas mesmas aplicacións enerxéticas en fogares, industrias e comercios, así como combustible no sector transporte. Todo iso sen necesidade de realizar investimentos (nin públicos nin privados) para transformar infraestruturas de redes nin tampouco equipamentos de consumo dos usuarios.

Máis información aquí.